Τα αρχαιολογικά ευρήματα της Γραμμικής Α αριθμούνται σε 1.440, συμπεριλαμβανομένων και των 20 που βρέθηκαν εκτός Κρήτης. Από τα 178 συλλαβογράμματα, περίπου 50 ομοιάζουν με αυτά της Γραμμικής Β, από τα οποία όμως μόνο 5 θα μπορούσαν με βεβαιότητα να ταυτιστούν με τα αντίστοιχα σύμβολα της Γραμμικής Β και του κυπριακού συλλαβικού συστήματος.
Μετά την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, οι προσπάθειες για αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Α πολλαπλασιάστηκαν, με την ελπίδα ότι οι φωνητικές αξίες των συμβόλων δεν θα είχαν ουσιαστικές διαφορές στις δυο γραφές. Η δυσκολία που αντικειμενικά παρουσιάζει η αποκρυπτογράφηση μιας συλλαβικής και, ως εκ τούτου, ατελούς και ελεύθερης γραφής, ήταν φυσικό να οδηγήσει σε μια υποτιθέμενη αναγνώριση, στα κείμενα της Γραμμικής Α, λέξεων της σημιτικής (H. Gordon3), της λουβιτικής (L. Palmer4), της πρωτοϊνδοευρωπαϊκής (Vl. Georgiev5), της χιτιτικής (S. Davis6) ή χιτιτολουβικής γλώσσας. Εξαίρεση αποτελούν τα δημοσιεύματα του P. Faure7, ο οποίος αναγνωρίζει ελληνικές λέξεις σε περόνες, όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου για τη Γραμμική Α.

Στο βιβλίο μου «Γραμμική Α - συμβολή στην κατανόηση μιας αιγαιακής γραφής», μελετήθηκαν συνολικά 55 επιγραφές σε πινακίδες και αντικείμενα και 830 από τα 1.020 ενεπίγραφα σφραγίσματα. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στο 65% του συνόλου των 1.430 γραπτών τεκμηρίων της Γραμμικής Α.
Με βάση τις γνωστές διαλέκτους των ιστορικών χρόνων, η Γραμμική Β, όπως θα παρατηρήσουμε στην συνέχεια,μπορεί να καταταχθεί μορφολογικά, φωνολογικά και συντακτικά με την αρκαδική ή αρκαδοκυπριακή ενώ στη Γραμμική Α διαπιστώνεται η ύπαρξη λέξεων που πιθανόν ανήκουν σε ένα πρώιμο αιολικό ιδίωμα με στοιχεία της αρκαδικής. Κάτι ανάλογο συμβαίνει, πιθανόν, και στην Κύπρο. Πραγματικά, σε χάλκινο ενεπίγραφο οβελό από τάφο στις Σκάλες της Παλαιπάφου, είναι χαραγμένη επιγραφή σε κυπρομινωική γραφή. Σ’ αυτήν έχει αναγνωρισθεί η λέξη o-pe-le-ta-u (= Οφέλτου), που είναι τύπος αρκαδοκυπριακής διαλέκτου. Ο τύπος o-pe-le-ta-u, που αποτελεί γενική του ονόματος o-pe-le-ta στην αρκαδική διάλεκτο, έχει διαφορετική κατάληξη από τον αναμενόμενο στη μυκηναϊκή γραφή τύπο o-pe-le-ta-ο.
Η σύγκριση μεταξύ κυπρομινωικής και Γραμμικής Α έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ πιο ισχυρή η σχέση που έχουν μεταξύ τους αυτές οι δύο γραφές από τη σχέση της Γραμμικής Α με τη Γραμμική Β. Ο δεσμός επομένως της Γραμμικής Α με την κυπρομινωική είναι ισχυρός.